Met botdichtheidstesten kun je weten of je risico loopt op het ontwikkelen van osteoporose voordat er iets ergs begint te gebeuren. Jaren geleden kon osteoporose alleen worden opgespoord nadat je een bot had gebroken. Tegen die tijd konden je botten echter al behoorlijk zwak zijn. Tegenwoordig kunnen botdichtheidstests, die ook wel densitometrie of DEXA-scans worden genoemd, vaststellen of je osteoporose hebt of risico loopt op osteoporose voordat je een bot breekt.
Botdichtheidstesten gebruiken speciale röntgenstralen om de grammen calcium en andere botmineralen te meten die in een bepaald botsegment zitten. Het is een vrij nauwkeurige risicovoorspeller. De resultaten van botdichtheidstesten kunnen je laten weten hoe je qua botmassa afsteekt bij andere mensen van jouw leeftijd, geslacht en andere vergelijkbare kenmerken.
Als je mineraalgehalte hoog is, zijn je botten dicht. Dichte botten zijn sterk en breken minder snel. Artsen gebruiken botdichtheidstesten om te bepalen of je osteoporose hebt of het risico loopt om osteoporose te ontwikkelen.
Je moet weten dat botdichtheidstesten niet hetzelfde zijn als botscans. Botscans worden gebruikt om breuken, kanker, infecties en andere afwijkingen in de botten op te sporen. Ze vereisen een injectie vooraf.
De botdichtheidsscan
Over het algemeen wordt aangeraden een botdichtheidsscan te laten maken als je ouder bent dan 65 of als je 60 jaar of ouder bent en symptomen hebt die wijzen op osteoporose. Over het algemeen worden botdichtheidsonderzoeken minstens twee jaar na elkaar gedaan om de veranderingen nauwkeurig te kunnen meten.
Je botten worden zwakker naarmate je ouder wordt. De botmassa is maximaal op 25-jarige leeftijd en neemt daarna steeds verder af.
Blanken en Aziaten lopen het meeste risico op osteoporose. Vrouwen hebben vier keer zoveel kans om osteoporose te ontwikkelen, en zouden daarom serieus botdichtheidstesten moeten overwegen als hun arts die voorschrijft.
Als je arts de test aanbeveelt, vraag dan of je verzekering ze dekt. Helaas vergoeden niet alle verzekeringen botdichtheidstesten en ze kunnen behoorlijk duur zijn.
Op zichzelf kunnen botdichtheidstesten je iets vertellen over je botmassa, maar ze kunnen je niet vertellen waarom je een lage botdichtheid hebt. Daarvoor heb je een volledige medische geschiedenis en een lichamelijk onderzoek nodig.
Botdichtheidstesten worden meestal gedaan op de botten die door osteoporose de neiging hebben te breken, waaronder de lendenwervels, die in het onderste deel van je wervelkolom liggen, de smalle hals van je dijbeen naast de heup, en de botten van je pols en onderarm.
De apparatuur voor botdichtheidstesten omvat grote machines waarop je kunt gaan liggen, maar ook kleinere, draagbare machines die de botdichtheid meten aan de rand van je skelet, zoals in je vinger, pols of hiel. De draagbare apparaten kun je soms in een drogisterij gebruiken zonder dat je naar een dokterspraktijk hoeft.
T-score
Je krijgt een T-Score die je vertelt hoe je je verhoudt tot een jongvolwassene van jouw geslacht. Een 0 geeft aan dat je de botten hebt van een 30-jarige. Alles boven -1 wordt als prima beschouwd. Tussen -1 en -2,5 heb je pre-osteoporose of osteopenie, en onder -2,5 is er sprake van volwaardige osteoporose.
Als je in een risicocategorie valt, overweeg dan om meteen je botdichtheid te laten testen.